SCCM 2007 EĞİTİMİ
SCCM 2007 uygulaması, çalışma hayatımıza birçok yenilik ve kolaylık getirecek ve iş yapış şeklimizde hatırı sayılır değişikliklere sebep olacaktır. Hazırlanan bu dokümanda, SCCM ürününün neler yapabildiğini, SCCM üzerinden neleri takip edebildiğimizi ve bu işlemlerin nasıl yapılacağı konusunda bilgilendirmeler yapılacak, ürünü nasıl yaşatacağımız konusunda bilgiler verilecektir. Doküman sonunda SCCM ile yazılım dağıtımları, konfigürasyon raporlarının alınması, SCCM üzerinden işletimi sistemi dağıtımı yapılması gibi konulardan bahsedilecektir.
SCCM 2007 ÇALIŞMA MANTIĞI
SCCM 2007 ürünü, sunucu – istemci mimarisinde çalışan bir üründür. Microsoft’un bu ürünü ile, yazılım güncellemeleri, yazılım dağıtımı, OS dağıtımı, konfigürasyon yönetimi ve hatta değişiklik yönetimi yapılmaktadır. SCCM 2007 ‘nin Microsoft ‘un bir çok ürünüyle entegrasyonu bulunmaktadır. Bunlardan en önemli ve ilgimizi çeken ürünler WSUS, Microsoft Application Virtulization ve WDS (Windows Deployment Server) dır.
Birden fazla lokasyonlu yapılarda, 1 adet “Root Management Server” kurulumu yapılır ve lokasyonlarda bulunan sunuculara ise, “Secondary Site” rolü kurularak, yazılım ve güncelleme dağıtımlarının lokalde bulunan “Secondary Site Server” üzerinden yapılması sağlanır. Bu sayede network trafiğinde yoğunluk yaşanmamış olacak, çalışma saatleri dışında güncellemeler site sunucularına gönderilecek ve istemcilere dağıtılacaktır. SCCM 2007 sunucu rolleri ve açıklamaları aşağıdaki gibidir.
ConfigMgr Distribution Point(DP): Sunucunun yazılım ve güncelleme dağıtabilmesi için bu sunucu rolünün root management ve secondary site sunucuları üzerinde tanımlı olması gereklidir.
ConfigMgr Fallback Status Point(FP): İstemciler veya sunucuların yazılım DP den kaynaklanan sorunlarda, üzerinde FP rolü bulunan sunucu üzerinden dağıtıma devam etmesi sağlanmaktadır. Bu rol özellikle “Client Agent” kurulumlarında işe yarayacak bir roldür.
ConfigMgr Management Point (MP): Üzerinde agent kurulu olan tüm donanımların yönetilmesini sağlayan roldür. Yapıda bir tane olması tavsiye edilir. “Root Management Server” üzerine kurulur.
ConfigMgr PXE Service Point: İstemci ve sunucuların, OS Deployment yapılırken PXE (Network’ten) açılması için, bu rolün sunucu üzerinde kurulu olması gerekmektedir.
ConfigMgr Reporting Point: SCCM 2007 üzerindeki bilgilerin raporlanmasını sağlayan, yeni raporlar yaratılmasını sağlayan roldür. SCCM üzerinden rapor alınması isteniyorsa bu rolün sunucu üzerinde kurulu olması gereklidir.
ConfigMgr Software Update Point: SCCM 2007 ‘nin WSUS entegrasyonu olduğunu giriş cümlesinde iletmiştik. Bu rol ile SCCM üzerinden agent kurulu olan istemcilere Windows güncellemeleri yapılmaktadır.
İstemci ve sunucuların SCCM 2007 sistemine dâhil edilebilmesi için öncelikli olarak SCCM sunucusu üzerinde discovery çalıştırılıp mevcut istemci ve sunucuların taranması ve ardından SCCM 2007 “Client Agent” kurulumunun yapılması gerekmektedir.
Discovery metotları aşağıdaki gibidir.
Unutulmamalıdır ki, SCCM 2007 sistemi tamamıyla AD entegre olarak çalışmaktadır. Bu anlatımlardan sonra, kafamızda yapının nasıl olması gerektiği az – çok canlanmış olmalı. Bir sonraki bölümde .................... yapısını anlatırken, bilgiler daha da netleşecektir.
Yönetim Konsolu
SCCM ‘in özelliklerini kullanabilmek, yazılım paketleri yaratıp dağıtmak, raporlar almak kısaca SCCM ‘i yönetmek için bir yönetim konsoluna ihtiyacımız bulunmaktadır. Kısaca bu konsolun detayları aşağıdaki gibidir. SCCM yönetim konsolunu mevcut kullandığınız XP makinenize kurabilir bu sayede, sunucuya bağlanmadan işlemleri gerçekleştirebilirsiniz.
Site Management: SCCM yapısı üzerinde “Root Management Server” ve “Secondary Site Server” ayarlarının yapıldığı alandır. Bu alan açıldığında görüntü aşağıdaki gibidir. Aynı zamanda yine bu alan üzerinden yeni Secondary site kurulumu, kaldırılması ve yeniden kurulma işlemleri gerçekleştirilmektedir. Sunuculara verilen rollerde bu alandan yapılmaktadır.
Computer Management
SCCM üzerinde en çok kullanacağımız alan bu alandır. Tüm yazılım dağıtımları, Windows güncellemeleri, işletim sistemi dağıtımları, raporlama ve SCCM istemcileri bilgilerine bu alandan ulaşılmaktadır. Bu alan açıldığında görüntü aşağıdaki gibidir.
Collections : Collections SCCM 2007 içerisinde sürekli kullanacağınız bir terim.SCCM içerisindeki kaynakları,kullanıcıları , bilgisayarları bir arada toplayan gruplardır. Yazılım dağıtımı içerisindeki görevi ise, yazılım paketlerinizi hazırladıktan sonra bunları var olan yada sonradan oluşturacağınız collectionlara dağıtacağız.
Software Distribution: Bu alanda, hazırladığımız yazılım paketlerine ulaşabilir, yeni yazılım paketi oluşturabilir ve Advertisements kısmından da dağıtabiliriz.
Software Updates: Bu alandan WSUS entegrasyonu yapıp, yazılım güncellemeleri yapılmaktadır.
Operation System Deployment: Adından da anlaşılacağı üzere bu alandan, yapımızda bulunan herhangi bir PC yi uzaktan kurmak mümkün durumdadır. Bu alandan OS Deployment işlemi gerçekleştirilmektedir.
Reporting: SCCM raporlarını aldığımız alandır.
Bu alanlar dışındaki alanlar mevcut sistemimizde kullanılmamaktadır.
System Status
Bu alan altında mevcut sistemimiz üzerindeki yazılım paketlerinin, advertise edilmiş yazılım paketlerinin, mevcut site’lerin anlık durum bilgilerine ulaşılmaktadır.
Security Rights
SCCM konsolunun bu bölümünden ise, kullanıcı yetkilerinin tanımlanması, yeni kullanıcı eklenmesi / çıkartılması gibi güvenlik işlemleri gerçekleştirilmektedir.
5. Konfigürasyon Yönetimi
SCCM ‘in açılımı “System Center Configuration Manager” adından da anlaşılacağı üzere, ürün iyi bir konfigürasyon yönetim araçlarından birisidir. İstemciler üzerine kurulmuş olan agent‘lar vasıtasıyla, istemcilerin konfigürasyon bilgileri belirli aralıklarla root management sunucusu üzerine alınır. Bu bilgiler oldukça detay içermektedir. SCCM konfigürasyon üzerinde yapılan değişiklikleri de kontrol ederek, değişiklik yönetimi de yapmaktadır. Örnek bir istemci için konfigürasyon görüntüsü aşağıdaki gibidir. Şimdi biraz ekran görüntüsü üzerinden bu bilgileri detaylandıralım;
Resim büyütüldüğünde detaylı bilgiler daha net olarak gözükecektir. Görüleceği üzere, hem yazılım hem de donanım envanter bilgileri çok detaylı olarak bu ekranda karşımıza çıkmaktadır. İstemci üzerinde kurulu yazılımlardan, disk konfigürasyonuna, USB sürücülerinden, istemci üzerindeki işletim sistemi servislerine kadar bilgi almak mümkündür. Bu bilgileri “SCCM Reporting” ile detaylı almak ve karşılaştırma yapmak bile mümkün durumdadır.
6. Yazılım Dağıtımı
Bu başlık altında SCCM ile yazılım dağıtımı işleminden kısaca bahsedeceğiz. Burada yeniden hatırlatmak istediğim bir konu var ki SCCM AD ile entegre çalışmaktadır. Yani SCCM root ve secondary site’lar kurulurken istemcilerin erişmesi gereken secondary site AD ‘den alınmaktadır. Bunu açıklamak gerekirse, SCCM DP rolü olan sunucu hangi AD site’ında ise istemciler de yazılım paketlerini bağlı oldukları sunucu üzerinden almaktadır. Bu sayede her istemci kendi lokalinde bulunan sunucu üzerinden paket almış olacak ve network sel anlamda bir sıkıntı yaşanmayacaktır. Tüm bu anlatımlardan sonra, artık yazılım dağıtımı aşamasına geçebiliriz. Örnek olarak ufak bir yazılım paketi hazırlayıp test PC si üzerine dağıtımını yapacağız.
1- Öncelikli olarak, hazırlayacağımız yazılım paketini dağıtacağımız bir collection oluşturuyoruz. Bu işlem için Computer Management > Collections>Sağ klik yapıp New Collention seçeneğini seçiyoruz ve uygun bir isim giriyoruz, ben bu alana “Software Test” diyorum. Sonraki adımları Next deyip geçiyoruz ve yeni collectionumuzu oluşturmuş oluyoruz. Daha sonra bu collection içerisine yazılım dağıtacağımız istemciyi ekleyeceğiz.
2- Yine Computer Management>Software Distribution>Packages üzerinde sağ klik yapıp “New Package” sihirbaz ekranının açılmasını sağlıyoruz. Bu alana hazırlayacağımız paketin bilgilerini giriyoruz ben burada .Net 3,5 paketi hazırlayacağımdan dolayı bilgileri bu şekilde girdim.
3- Bundan sonraki adım için, öncelikle .NET paketini mevcut SCCM root sunucusu üzerine kopyalıyorum ve paylaşıma açıyorum.(bu işlemi SCCM sunucusu üzerinden yaparsanız dilerseniz paketin bulunduğu yeri UNC path olarak göstermeyebilirsiniz.) “This Package contains source files” seçeneğini işaretleyip, paketin bulunduğu paylaşımı giriyorum ve Netx ‘e tıklıyorum.
4- Bir sonraki adımda herhangi bir değişiklik yapmadan devam ediyorum.
5- Bu adımda paketimin önceliğini belirliyorum ve Next’e tıklayıp devam ediyorum.
6- 6. adımda Finish ‘e tıklayıp paketimin hazırlamış oluyorum. Artık .Net paketim hazır halde.
7- Software Distribution altında hazırlamış olduğum bu yazılım paketini görebiliyorum. Bu aşamada hazırlamış olduğum paketimde hangi programı çalıştıracağımı seçmem gerekiyor. Bu işlem için paketimi artıdan açıyorum ve “Programs” üzerine sağ klik yapıp ”New>Program seçeneğini tıklayarak sihirbazı başlatıyorum.
8- Burada paketim için hazırlayacağım programıma isim veriyorum ve command line kısmından çalıştıracağım dosyayı seçiyorum(paketime daha önce gösterdiğin source’tan çalıştırılabilir dosyaalr karşıma çıkıyor). Yaptığım ayarlara göre, dotnet dosyası görünmeden arka planda çalışacak ve bittiğinde herhangi bir işlem yapmayacak şekilde set ediyorum ve Next’e tıklıyorum.
9- Bu alanda, bu programın kurulması için gerekli olan boyutu seçiyorum, eyer programın yüklenmesi için 250 Mb’lık bir alana ihtiyaç varsa ve istemcide bu alan mevcut değilse kurulum başlamayacaktır. Aynı ekran üzerinden programın hangi platformlar için çalışacağını da seçerek Next tuşuna basıyoruz.
10- Sonraki adımda programın hangi hallerde çalışacağını belirliyoruz. Kullanıcı logon durumdayken, kullanıcı logon durumda değilken veya her ikisini seçme şansımız mevcut. bu alanda başka değişiklik yapmadan Next ‘i tıklıyoruz.
11- Sonraki adımda eyer istersek, sitemci bu programı çalıştırmadan önce başka bir programı veya yazılım paketini çalıştırabilir. Bu şekilde bir istek varsa bu adımda bu seçeneği seçiyoruz ve Next ‘e tıklıyoruz.
12- SCCM ile kurulan programlarda yazılımı yeniden SCCM ile kaldırabiliriz. Bu adımda eyer programın MSI paketini gösterebilirsek bu işlemi istemciden yapmak mümkündür. Seçeneklerden MSI paketini seçip Next ‘e tıklıyoruz. Bu ekrandan sonra gelen ekrana finish deyip paketimizin programını hazırlamış oluyoruz.
13- Artık paketimi dağıtım için hazır durumda ve bizde yazılım dağıtımında önemli bir adıma gelmiş bulunmaktayız. SCCM konsol üzerinden paketimizi seçip expand ediyoruz. Paketimizin altında çıkan menülerden “Distribution Point” seçeneğine sağ klik yapıyoruz ve bu paketi dağıtmak istediğimiz istemcilerin bulunduğu Root DP ve Secondary DP leri seçerek paketin DP lere dağıtılmasını sağlıyoruz. (Burada dikkat edilmesi gereken nokta bu işlemin mesai saatleri içerisinde yapılmamasıdır. Bunun nedeni ise, site’lar arasındaki network trafiğinin etkilenmemesidir. ) Distribution Point’e sağ klik yapıp “New Distribution Point” seçeneğini seçerek sihirbazın başlamasını sağlıyoruz ve ilk ekranda Next ‘i tıklıyoruz.
14- Sonraki adımda karşımıza çıkan DP lerden dağıtmak istediğimiz DP yi seçip devam ediyoruz ben buraya “Genel Müdürlük” site için paket dağıtımını seçtim.
Artık yazılım paketimiz dağıtıma hazır hale gelmiştir. Şimdi paketimizi en başta hazırladığımız “Software Test” collection’una bağlayacağız ve dağıtacağız.
15- “Software Test” collection ‘una sağ klik yapıp “distribuit software” seçeneğini seçiyoruz ve sihirbazı başlatıyoruz. İlk gelen ekrana Next tuşuna basıyoruz.
16- Bu adımda daha önce hazırladığımız .NET paketini seçmek için “Select Existing Package” seçeneğini seçip hazırlamış olduğumuz paketi seçiyoruz ve Next ‘e tıklıyoruz.
17- Sonraki adımda dağıtımı yapacağımız daha önceki adımlarda hazırladığımız DP ayarlarını yaparak Next ‘e tıklıyoruz.
18- Sonraki 3 adımı Next ile geçip yapmış olduğumuz dağıtımın ne zaman başlayacağını ve kadar zaman yayımlanması gerektiği adımına geliyoruz bu adımda eyer istersek belirttiğimiz tarihte yazılım dağıtımını başlatabilir ve sonlandırabiliriz.
19- Bu adımda ise, yazılım dağıtımımızın zorlayıcı olarak ayarlayacağımız bir alan. Assigned seçeneğini seçip yazılımın kurulumunu zorlamış olacağız. Ve sonraki adıma da Next dediğimizde artık yazılım dağıtımını başlatmış bulunmaktayız.
“Software Test” collection’una sağ klik properties ayarlarından “Advertisements” kısmına baktığımızda artık paketimizin orda olduğunu göreceğiz ve bu collection altındaki tüm istemcilere bu yazılımın kurulumunu başlatmış olacağız.
Yukarıdaki işlemlerin basit sıralaması
Yukarıdaki tüm bu anlatımlardan sonra, artık SCCM ile yazılım dağıtabilecek duruma gelmiş bulunmaktayız. Aynı zamanda yönetim konsolu üzerinden alınabilecek raporlar ile de alt yapımızda bulunan istemci ve sunucuların, konfigürasyon bilgilerine ulaşabilir, üzerlerinde yapılan değişiklikleri takip edebilir duruma geldik. Yukarıdaki gösterilen örnek sadece ufak bir .NET paketinin dağıtılmasıyla ilgili halbuki SCCM ile daha büyük programlar dağıtabiliriz. (bu birazda hayal gücünüze bağlıJ) aşağıdaki linkte SCCM ile Office 2007 dağıtımı Türkçe olarak anlatılmaktadır. İncelemenizi tavsiye ederim bu sayede, yazılım dağıtımı işlemi kafamızda daha da canlanacaktır.
Makale 3 bölümden oluşmaktadır. Sonuna kadar incelemenizi tavsiye ederim.
7. İşletim Sistemi Dağıtımı
Sıra geldi en can alıcı ve eğlendirici noktaya, SCCM 2007 ‘nin en önemli özelliklerinden biriside uzaktan işletim sistemi dağıtabilme özelliğidir. Bu özellik sayesinde tek bir standart oluşturulmuş olacak, mevcut yapınızda sadece tek imajla, tüm PC altyapınızı yönetilebilir duruma gelmiş olacaktır. SCCM R2 ile gelen en iyi özelliklerden biri ise, işletim sistemi dağıtımında “Multicast” özelliğinin gelmesidir. Daha önceleri, aynı anda 2 PC için işletim sistemi dağıtıldı zaman network üzerinde 2 kat fazla trafik oluşmaktaydı bu özellik sayesinde, aynı anda 10 PC kurulumu yapılsa bile bu trafik tek PC için oluşan trafiği geçmemektedir. SCCM ile işletim sistemi dağıtmanın 3 farklı yolu bulunmaktadır. Öncelikle bu özelliklerden biraz bahsedip daha sonra ise örnek bir uygulama yapacağım. Bu anlatılan tüm işletim sistemi dağıtımları otomatik olarak yapılmaktadır. İyi bir planlama ile işletim sistemi kurulumu sonrası yapılacak olan işlem kalmayabilir. İşletim sistemi dağıtırken hazırlanan imaj içerisine kullanılan programlar kurulabilir, imaj ile kurulamayan programlar yazılım paketi olarak hazırlanıp kurulum esnasında kurdurulabilir, PC otomatik olarak domain ‘e alınarak kullanıma hazır olur.
1- PXE Boot yöntemiyle işletim sistemi dağıtımı; dokümanımızın en başında belirttiğim bir özellik SCCM ile WDS entegrasyonu işte tam da burada devreye girmektedir. PXE boot desteği olan PC ‘lerinize uzaktan işletim sistemi dağıtımı yapabilirsiniz. Bu sayede, uzaktan hiç el değmeden PC ‘yi yeniden kurabilir ve kullanıcıya hazır duruma getirebiliriz.
2- Bootable Media yöntemiyle işletim sistemi dağıtımı; bu yöntemle ise network ‘ten boot edemeyen PC leriniz için hazırlanmış bir sistemdir. Bir adet bootable medya ile, (USB, CD ve ya DVD olabilir) PC açılır ve PC ye atanmış olan işletim sistemi dağıtımı görevi SCCM Root veya Site sunucusu üzerinden yine el değmeden yapılır.
3- Stand – Alone Media yöntemiyle işletim sistemi dağıtımı; bu yöntem toplu işletim sistemi kurulumlarında veya çok uzak bağlantısı iyi olmayan lokasyonlarda tercih edilebilir. Yine hazırlanacak olan stand-alone medya ile PC boot edilir bu kez işletim sistemi kurulumu tamamıyla hazırlanan USB ve ya DVD üzerinden sunucuya bağlanmadan kurulur. (hazırlanacak olan 10 medya ile aynı anda 10 makine bağımsız network trafiği oluşturulmadan yine el değmeden kurulumu yapılabilir)
Artık işletim sistemi dağıtımına geçebiliriz.
1- Öncelikle yine bu işlemi uygulayacağımız collectionu oluşturuyoruz ben bu işlem için “OS Deployment” adında bir tane oluşturdum.
2- SCCM ilk kurulumunda, 2 adet boot imaj oluşturmaktadır. Bunlardan biri 64 bit işletim sistemleri için diğeri ise 32 bit işletim sistemleri içindir. Biz burada X86 isimli olan boot imaj dosyası yardımıyla bu işlemi gerçekleştireceğiz. Aşağıda da görüleceği üzere, tüm işletim sistemi dağıtım işlemlerimizi yine “Computer Management” altındaki “Operation System Deployment” seçeneklerinden gerçekleştireceğiz.
3- “Boot İmages” altındaki “Boot Image x86” ‘yı açıyoruz ve bu imajı işletim sistemi kurulumu yapacağımız DP ‘ye ekliyoruz. Bu işlem için “Distribution Point” seçeneğine sağ klik yapıp “New Distribution Point” seçip boot imajımızı DP’ye ekliyoruz.
4- “Operation System Imaj” seçeneğine sağ klik yapıp “Add Operation System Image” adımından daha önce hazırladığımız WIM uzantılı işletim sistemi imajını gösteriyoruz. Ve finish ‘e tıklayıp hazırladığımız imajımızı SCCM üzerine almış oluyoruz. Burada göstereceğimiz imaj yolu UNC path olmalıdır. (bu imajın nasıl hazırlanacağı son bölümde anlatacağım)
5- daha sonra işletim sistemi imajımızı da dağıtım yapacağımız DP’ye ekliyoruz bu işlem içinde işletim sistemi imajımızı artıdan açıp, “Distribution Point” seçeneğine sağ klik yapıp “New Distribution Point” seçip işletim sistemi imajımızı DP’ye ekliyoruz.
6- Drivers seçeneğinden yükleme yapacağımız PC ‘mizin sürücülerini SCCM üzerine import ediyoruz. Bu işlem için SCCM sunucu üzerinde bir paylaşım açıp tüm sürücüleri bu alana kopyalamamız gerekmektedir. Bu sayede yönetimi de kolay olacaktır. Drivers üzerinde sağ klik yapıp Import seçeneğine tıklıyoruz ve aşağıdaki ekran geliyor karşımıza. Bu ekranda sürücülerin bulunduğu path ‘i girip devam ediyoruz. Aşağıdaki ekranda dikkat edilmesi gereken nokta import edilecek sürücüler için bir kategori belirlenmesidir. Aksi hale kurulumlar esnasında karışıklık çıkacaktır.
7- Import işlemi tamamlandığında, drivers alanında aşağıdaki ekrandaki gibi görüntü oluşacaktır.
8- Bu adımımız kritik önem taşımaktadır. Bu adımımızda daha önce den DP ‘ye dağıttığımız boot imajımıza kurulum yapacağımız PC nin Ethernet kartını eklmemiz gerekmektedir. Aksi durumda işletim sistemi kurulumumuz başlamayacaktır. Eklememiz gereken Ethernet kartı üzerine sağ klik yapıp, “ Add or Remove Drivers to Boot Image” seçeneğini seçiyoruz ve aşağıdaki ekrandaki gibi, DP ‘de olan x86 boot imajımızı seçiyoruz ve alttaki “update distribution points when finished” seçeneğini seçip devam ediyoruz. İşlem bittiğinde ekran kapanacak ve Boot imajımız update olacaktır.
Artık işletim sistemimizi dağıtabilir duruma gelmiş bulunmaktayız.
9- Bu adımda hazırladığımız tüm bu, işletim sistemi paketi, boot image, ve PC sürücülerini tek bir paket haline getireceğiz ve dağıtımını gerçekleştireceğiz. Öncelikli olarak, “Task Sequences” üzerine sağ klik yapıp “New>Task Seqences” seçeneğini seçerek sihirbazı başlatıyoruz. Bu ekranda elimizde hazır bir işletim sistemi imajı olduğundan ilk seçeneği seçip devam ediyoruz.
10- bu adımda görevimize bir isim verip, kullanacağımızı Boot imajı gösteriyoruz ve bir sonraki adıma geçiyoruz.
11- Bu adımda hazır olan işletim sistemi imajımızı gösteriyoruz, işletim sistemimizin ürün anahtarını giriyoruz ve son olarak bu ekranda lokal admin hesabının parolasını belirleyip bir sonraki adıma geçiyoruz.
12- Bu ekranda ise kurulum yapılacak olan PC nin AD üyesi mi yoksa WORKGROUP mu çalışacağını belirliyoruz. Eğer domain üyesi yapacak isek, domain ‘e almamız için admin yetkili kullanıcı ve parolasını girerek bir sonraki adıma geçiyoruz.
13- Bu adımda SCCM client kurulumu için hazırlanmış olan yazılım paketini gösteriyoruz, buna göre işletim sistemi dağıtımı esnasında PC mize SCCM client programının da kurulmasını sağlamış oluyoruz.
14- Bu adımımız da ise, sistemimiz üzerinde daha önce den hazırladığım USM paketinin gösteriyorum. Bunun sebebi de eğer eski bir PC yeniden kuruluyorsa bu “User State Migration” paketi sayesinde kurulum esnasında, kullanıcı dataları capture edilecek ve kurulum sonrasında da eski kullanıcı dataları olduğu gibi geri gelecektir. Bu seçenek önemli bir seçenek işlerimizi hızlı yürütmemiz açısından.
15- Bu adım yazılım güncellemesi ile ilgili olan adımımız, yapımızda WSUS olduğundan dolayı ve hali hazırda mevcut bir imajdan kurulum yaptığımızdan dolayı burada işlem yapmaması için ilgili seçeneği seçip devam ediyorum.
16- Daha önce bahsettiğim gibi işletim sistemi kurulumu esnasında, yazılım paketi hazırlanmış ve imaj içerisine kurulunca sorun yaratan birçok programı bu alandan kurulum yapabiliyoruz. Örnek olarak “Symantec Anti Virus” bu yazılım imaj içerisinde kurulduğunda sorun olmakta ancak bu şekilde paket halinde kurulduğunda sorun yaşanmamaktadır. Bu adımdan sonra finish ‘e tıklandığında artık işletim sistemi dağıtım görevimiz hazır duruma gelmiş demektir.
Hazırladığım görevimi aşağıdaki gibi alanda görmem gerekli
Tüm bu işlemlerden sonra hazırladığımız görevimizin üzerinde sağ klik yapıp “edit” seçeneğini seçtiğimizde yapabileceğimiz birçok ayarlamanın karşımıza çıktığını gözlemleyeceğiz. Bu alanda diskimizin kaç alandan oluşacağını, nasıl formatlanacağını bile ayarlamamız mümkün durumdadır.
17- Şimdi sıra hazırladığımız bu görevi yayımlaya geldi hazırladığımız görevin üzerine yine sağ klik yapıp “Advertise” seçeneğini seçiyoruz. Bu alanda daha önce işletim sistemi dağıtımı için hazırladığımız “Os Deployment” collectionunu seçiyoruz ve aşağıdaki ekranda görüleceği gibi, bu görevin PXE ile ve bootable medya ile çalışması için seçenekleri tıklıyoruz ve devam ediyoruz.
18- Bu adımda, görevimizin başlama zamanını belirliyoruz, ben burada “Mandatory Assigments” kısmından “as soon as possible” seçeneğini seçiyorum ve görevin mümkün olan en kısa zamanda başlamasını istiyorum.
19- Bu adımda görevimizin ne şekilde çalışacağını belirliyoruz ve devam ediyoruz.
20- bu adımda kullanıcıya çıkan uyarılar adımı görevin kaç dakika uyarmasını kullanıcıya uyarı çıkıp çıkmamasına karar veriyoruz ve devam ediyoruz.
21- Yukarıdaki adımlardan sonra çıkan adımları standart olarak geçip işlemimizi tamamlıyoruz.
“Os Deployment” collectionumuza baktığımızda işletim sistemi dağıtım görevimizin bu collectiona atandığını görebiliriz.
bu collectiona eklenen her PC için bu görev atanmış olacak ve işletim sistemi kurulumu otomatik olarak başlatılacaktır. bu collectiona manuel bir PC eklemek için ise aşağıdaki adımların tamamlanması gerekmektedir.
1- “Operation System Deployment” altındaki “Computer Association” seçeneğine sağ klik yapılarak, “Import Computer Information” seçeneği seçilir ve aşağıdaki ekranın açılması sağlanır. Bu ekranda istersek bir CSV dosyasından alınan bilgiyle toplu import işlemi de gerçekleştirilebilmektedir. Biz bu adımda “Import Single Computer” adımını seçip devam ediyoruz.
2- Açılan ekrana Bir PC ismi veriyoruz ve kurulum yapılacak olan PC’nin MAC adresini girerek devam ediyoruz.
3- Sonraki adımı da geçerek aşağıdaki ekrana ulaşıyoruz. Bu adımda SCCM ‘e ekleyeceğimiz PC ‘yi “OS Deployment” collectionuna eklenmesini sağlıyoruz. Bu işlemi işletim sistemi dağıtım görevimiz bu alanda yayımlandığı için gerçekleştiriyoruz ve bu alandan sonra Finish ‘e tıklayarak işlemi tamamlıyoruz.
Eklediğimiz PC’ yi “OS Deployment” altına gelip gelmediğini kontrol ediyoruz.
Bu aşamadan sonra işletim sistemimizi dağıtmış oluyoruz. OSDEPLOY isimli PC ‘ye işletim sistemi PXE desteği varsa networkten, yoksa yaratacağımız Bootable medyadan kurulabilir durumdadır. Burada bizim için önemli olan kullandığımız işletim sistemi imajı tek imajdır ve farklı donanıma işletim sistemi kurulması gerekiyorsa, donanım sürücülerinin SCCM üzerine import edilmesi gereklidir ayrıca yeni donanımın network kartı sürücüsünün de boot imaj üzerine eklenmesi ve DP üzerinde update edilmesidir. İşletim sistemi dağıtımında izlenecek basit yol aşağıdaki gibidir.
SCCM 2007 Raporlama
SCCM raporlaması oldukça önemli bir konudur. İyi bir yönetim yapabilmek için iyi bir raporlama yöntemi belirlemiş ve alınan bu raporların da detaylı incelenmesi gerekmektedir. Önceki konularda da bahsettiğim gibi, SCCM raporlaması oldukça başarılı bir uygulamadır. Raporlama sistemiyle, dağıtımını yaptığınız yazılım paketlerinin durumunu, alt yapınızdaki donanımların detaylı bilgilerini ve daha bir çok detaylı bilgiyi elde etmek mümkündür. SCCM SQL database sistemini kullandığından custom raporlar oluşturabilir ve istediğiniz bilgileri daha detaylı biçimde toplayabilirsiniz. Web üzerinden de çalıştırılabilen raporlar bölümünün görüntüsü aşağıdaki gibidir. Görüneceği gibi bir çok konuda değişik raporlar almak mümkündür.
Örnek Rapor Çıktısı
1- Örnek olarak alt yapımızda bulunan ve 512 Mb nin altındaki istemcilerin listesini gösteren bir rapor hazırlayalım. Bunun için önce web üzerinden raporlar kısmını açıyorum http://chardonnay/SMSReporting_MRK/ bu alanı yetkilendirilmiş kişiler görebilmektedir. Buradan Hardware-Memory altından “Computer with low memory” seçeneğini seçiyorum
2- Ekranın sağ tarafında açılan MB of Memory kısmına 512 yazıyorum ki bana bu değerin altında memory’e sahip olan istemcileri göstersin. Ardından hemen üzerindeki Display ‘i tıklıyorum ve çıktısını görüyorum. Görüleceği üzere 512 Mb memory ‘nin altındaki tüm sistemleri görebiliyorum.
SCCM üzerinde bunun gibi hazır yüzlerce rapor bulunmaktadır. Genellikle custom rapor oluşturulmasına ihtiyaç duyulmamaktadır ancak tabi ki bu tamamıyla BT yönetimi tarafından belirlenecek kriterlere bağlıdır eyer hazır raporlar yeterli olmuyorsa custom raporlar hazırlanabilir. Tüm bu anlatımlardan sonra, SCCM üzerinde yazılım dağıtabilir, rapor alabilir ve işletim sistemi dağıtabilir duruma gelmiş bulunmaktayız.
İyi çalışmalar,
0 yorum:
Yorum Gönder